Αυτός που ήσουνα,
Αυτόν που είχα- ή έτσι νόμιζα.
με το εμφύλιο σώμα σου
τα βλέμματα το ύφος το παράπονο
τη λύπη, τους καημούς
και τις ιδέες σου,
τις σκέψεις σου τους φόβους και τα όνειρα
Όσο σε ήξερα- ή έτσι νόμιζα.
Με τις εικόνες σου αυτές
στης μνήμης μου το δίχτυ
όσες πιαστήκαν
Μ’ αυτές θα πορευτώ. Δεν έχει άλλες.
Λιμοκτονώντας έστω
μ’ αυτές
μέχρι το τέλος.