Καιρό που διάλεξες να νιώσουμε
αντίζηλοι και εραστές,
παλιούς σου φίλους να σπιτώσουμε
σαν τους παλιούς υπαρξιστές.

Βλέπω ανθρώπους με υπόβαθρο
να σκύβουν για τα βασικά
μα εσύ γεννήθηκες στον όλεθρο
και αντιδράς χαοτικά.

Κι εγώ τι να πω που παθαίνω
μ’ όλα αυτά που ζητάς.
Κι εγώ τι να πω που αρρωσταίνω
στη σκέψη πως δεν μ΄ αγαπάς.

Πες μου ποια σχέδια ξεσήκωσες
φορέματα άλλων εποχών
σε ποια χρονολογία τρύπωσες
είσαι συνέχεια υπ’ ατμόν.

Μου λες να μην ανακατεύομαι
να είμαι cool κι αυτό αρκεί,
μου λες να μάθω να εμπιστεύομαι
βαριά η καλογερική.

Κι εγώ τι να πω που παθαίνω
μ’ όλα αυτά που ζητάς.
Κι εγώ τι να πω που αρρωσταίνω
στη σκέψη πως δεν μ΄ αγαπάς.