Αγαπιόμαστε εμείς οι δυο,
Αγαπιόμαστε, αγαπούμε τα έρημα πράγματα.

Μαζεύουμε χείλη, σταλαγμούς, σπάνια δάκρυα,
Κρίνα σπαρμένα στις όχθες των ματιών.

Ό,τι ξεβράζει ο έρωτας, το αίμα, η μοναξιά.

Αγαπιόμαστε: στολιζόμαστε, βάζουμε άφθονα
Λουλούδια, αρώματα, ανάβουμε κι άλλα κεριά.

Βγάζουμε το πέπλο από το πρόσωπο,
Το θαμπωμένο προσωπείο.

Κοινωνούμε το σώμα και το αίμα σαν τους ετοιμοθάνατους.