ρέπει να φυγω από’ δω
Δάκρυα αναπνέω και καπνό
Σου είχα γράψει ένα σεντόνι
Δεν θέλω άλλη μια συγγνώμη

Έχω να μάθω ν’ αγαπώ
Τον εαυτό μου και γι’ αυτό
Θα βάλω απόψε τα όρια μου
Θέλω να σκίσω την καρδιά μου

Μέσα μου σαν σφαίρα
Απ’του έρωτα το φως
Ήρθες μια μέρα
Δεν γινότανε αλλιώς

Είμαι στον αέρα
Ο παλιός μου εαυτός
«Αστα όλα κι έλα»
θα ψυθίριζε διαρκώς

Θα’σουν το άλλο μου μισό
Θεέ μου πόσο σε μισώ
Αφού προδίδεις τα ονειρα μου
Γιατί ξυπνάς τον έρωτα μου;

«Εγώ σ’ αγάπησα εδώ»
Όταν το λέω θα το εννοώ
Κι όταν το λαιβ θα τελειώνει
Τίποτα δεν θα μας ενώνει

Όταν θα ξεχνάμε
Θα θυμάται η αγάπη
Θα σε φέρνει κάτι
Για να μη φοβάμαι

Μέσα μου σαν σφαίρα
Απ’ του έρωτα το φως
Ήρθες μια μέρα
Δεν γινότανε αλλιώς

Είμαι στον αέρα
Ο παλιός μου εαυτός
Αστα όλα κι έλα
θα ψυθίριζε διαρκώς

Πέφτω και δεν στο συγχωρώ
Που δεν υπάρχεις να πιαστώ
Μέχρι να βγεις από την σκόνη
Θα’χουνε κλείσει όλοι οι δρόμοι

Δεν έχω κάτι πια να πω
Που να μου φαίνεται σωστό
Στο ίδιο σημείο στο μπαλκόνι
Κάθομαι ώρες ξημερώνει