Ό,τι μ' απόμεινε


Να ξεφλουδίζω το φως
Μήπως κι ανακαλύψω
Γιατί δεν γλιστρά στα μάτια μου
Γιατί οι γωνιές του έγιναν καμπύλες
Και στο σώμα δεν με σημαδεύουν
Μονάχα με σκεπάζουν
Με γραμμές
Που χαρακώνουν τις μέρες μου
Σε μικρά ορθογώνια
Χρώματος λευκού


                                     Από δω και πέρα