Ως την πέρα γειτονιά
βγες κοσμάκη και ντουνιά
και της γειτονιάς τ' αγόρια
τα 'φαγε η στεναχώρια

Πω, πω, πω, ποιος θα σε πάρει
όμορφή μου κοπελιά
να 'χει το χρυσό φεγγάρι
μέρα νύχτα αγκαλιά

Ως τον πέρα μαχαλά
γίναν δράματα πολλά
και για τα γλυκά σου μάτια
πέφτουν πύργοι και παλάτια

Πω, πω, πω, ποιος θα σε πάρει
όμορφή μου κοπελιά
να 'χει το χρυσό φεγγάρι
μέρα νύχτα αγκαλιά

Είναι φλόγα και φωτιά
η δική σου η ματιά
και η πορφυρένια δύση
στα χρυσάφια σ' έχει ντύσει

Πω, πω, πω, ποιος θα σε πάρει
όμορφή μου κοπελιά
να 'χει το χρυσό φεγγάρι
μέρα νύχτα αγκαλιά