Φθινόπωρο χωρίς βροχή

Μόνο σκόνη για να υπολογίζουμε

Πόσο βάρος άθελά μας κουβαλάμε

Όταν φτάνει η επέτειος των ημερών

Και πρέπει να συναρμολογήσουμε

Το Πότε γεννήθηκες

Πέρασαν αλήθεια τόσα χρόνια

Δεν θυμάμαι πια τα πόσα

Αλλά μόνο τις μέρες

Κείνο το απόγευμα Τετάρτης

Φορούσες το κίτρινο φουστάνι

Είχες μαζέψει τα μαλλιά σου

Και το πρόσωπο σου είχε μαυρίσει

Από τα μπάνια του καλοκαιριού

Κι ήταν Τετάρτη

Αμετανόητα Τετάρτη

Μου κρατούσες το χέρι

Και μου ψιθύριζες

Θα 'ρθω ξανά

Θα 'ρθω ξανά…