Στη ζωή τα πάντα ήσουνα για μένα
κι ότι μ’ αγαπούσες ήταν ένα ψέμα.
Σου ‘δινα αγάπη, μου ‘δινες τις πίκρες
και στο φέρσιμο σου άλλοθι δεν είχες.

Πως ξεχνάς,
τα λόγια που μου έλεγες θυμήσου,
πως ξεχνάς
τις ώρες που κοιμόμουνα μαζί σου.

Πως ξεχνάς,
τους όρκους που μου έδωσες θυμήσου,
πως ξεχνάς,
πως ξεχνάς πως θα ‘μαι πάντα η ζωή σου.

Στη ζωή το λάθος ήσουνα για μένα
κι ότι αγαπούσα ήταν ένα ψέμα.
Έλειπες τις νύχτες, ήσουν μακριά μου
κι έπαιρνες μαζί σου δάκρυα καρδιά μου.

Πως ξεχνάς,
τα λόγια που μου έλεγες θυμήσου,
πως ξεχνάς
τις ώρες που κοιμόμουνα μαζί σου.

Πως ξεχνάς,
τους όρκους που μου έδωσες θυμήσου,
πως ξεχνάς,
πως ξεχνάς πως θα ‘μαι πάντα η ζωή σου.