Μάτι δεν έκλεισε η νύχτα
Σηκώθηκα ανονείρευτος
Μισό σελίνι ανάμεσα στα δάχτυλα
Περιμένω να γίνω μεσημέρι
να στρώσει ο Πέτρος χωματόδρομο
να έρθουν τα ξαδέλφια μου
να πάμε σινεμά στου Σαζεΐδη
Δύο έργα, τρία διαλείμματα
καουμπόηδες και ληστές
καλπασμοί ονείρων, πυροβολισμοί
μέχρι τις πέντε του απογεύματος
Κι ύστερα τρέξτε πριν πεθάνει η Αλί Μαγκρό
Μισό σελίνι love story
στο σινεμά του Άγγελου
Στέγη συρόμενη
για ουρανούς δραπέτες θερινούς
Τρέχουμε να προλάβουμε
θέσεις στην πρώτη σειρά
να βλέπει ο Ράιαν καθαρά
πως κλαίμε στ' αλήθεια
Μα ύστερα κλαίγαμε στ' αλήθεια
γιατί έπρεπε να φύγουμε
μακριά απ' τους σινεμάδες
Μας έκλεισαν τον ουρανό συρόμενο
κι από τότε περπατάμε ανάποδα
με το κεφάλι γυρισμένο
στη σκοτεινή οθόνη
μέχρι τις έξι κάθε αυγής
που σηκώνεται η μέρα
ανονείρευτη