Έχεις δυο μάτια σαν μια θάλασσα πλατιά
που μ’ ένα βλέμμα τους μ’ ανάψανε φωτιά.
Φλόγα με καίει και πονώ κάθε βραδιά
και στο κρασί ζητώ να βρω παρηγοριά.

Μα όσο και να πίνω
εγώ μωρό μου σβήνω για τα μάτια σου
κι αν τα κοπανάω
πάντα ξενυχτάω μπρος στα σκαλοπάτια σου.

Αχ, μ’ άναψες φωτιά,
αχ, μέσα στην καρδιά
πίνω για τα μάτια σου τα γαλανά.

Μπρος στα γλυκά ματάκια σου τα γαλανά
όλα τ’ αστέρια φαίνονται πια σκοτεινά.
Αυτά που κάναν την καρδιά μου να πονά
και μεθυσμένος τριγυρνώ μες στα στενά.

Μα όσο και να πίνω
εγώ μωρό μου σβήνω για τα μάτια σου
κι αν τα κοπανάω
πάντα ξενυχτάω μπρος στα σκαλοπάτια σου.

Αχ, μ’ άναψες φωτιά,
αχ, μέσα στην καρδιά,
πίνω για τα μάτια σου τα γαλανά.