Άκου πώς τραγουδάει η Λάιλα
βραχνή η καύτρα της φωνής της
ορμάνε Κένταυροι
απ’ τα δάση των πνευμόνων της
σκοντάφτει η ανάσα της
στα γυριστά τους κέρατα
πιάνεται απ’ τα τέλια του λαιμού
για να μην πέσει.

Σα ναφθαλίνη λαμπυρίζει η φωνή της
καθώς καίγεται,
μένει μονάχα στην αφή
το άρωμά της.