Τα περιστέρια στην οδό Μοναστηρίου
στο διάλειμμά τους τα ταΐζουν ψυχολόγοι
της κοινωνίας λειτουργοί και γυρολόγοι
ψίχουλα σκόρπια ως την πλατεία Βαρδαρίου

Τα περιστέρια στην οδό Μοναστηρίου
έχω πια μάθει πως λατρεύουνε τα τρένα
να παν στη Δύση αφού δεν πήγαν στον πυθμένα
όπως και οι πρόσφυγες του διπλανού γραφείου

Κάνουν τσιγάρα να φυσήξουνε τον κόπο
και έχουν παρέα τα θλιμμένα περιστέρια
μαζί παρέα εκσφενδονίζουνε αστέρια
γλείφουν πληγές σ’αυτούς που χάσανε τον τόπο

Τα περιστέρια στην οδό Μοναστηρίου
τη νύχτα ξέρουνε όσους πουλάν βιτρίνα
στης Αφροδίτης το στενό ξεσπά ρουτίνα
έρωτες ντρόγκια κι ιστορίες μυστηρίου

Τα περιστέρια στην οδό Μοναστηρίου
αράζουν έξω απ’των φτωχών τα κυβερνεία
κλαίνε όταν βλέπουνε της Ράμι την πορνεία
τζογάρουν με τους παίκτες κάποιου πρακτορείου

Μ’ανθρώπους μόνους παν και κάνουνε παρέα
κορίτσια όμορφα μεγάλα αλλά και νέα
παιδάκια μόνα τους παιδάκια θαρραλέα
Αμερικάνικη αγορά και αγόρια αγοραία