Είσαι κι εσύ ένας από μας
που δεν σου πάει να φοράς τα χρυσαφένια
Είσαι κι εσύ ένας από αυτούς
τους ξεχασμένους εαυτούς, με κάποια έννοια

Μόνος στο σπίτι να κοιτάς τον δείκτη που έγινε βραχνάς και δυο σειρές που θα σε κάψουν, θα σε κάψουνε
Μα από την άλλη τη μεριά, αύριο το βράδυ με ποτά
θα λες αστεία στην παρέα να γελάσουνε

Στήνεις γιορτή σε έναν γκρίζο και θλιμμένο ουρανό
Για το κενό που μοιραζόμαστε να ξέρεις σ’ αγαπώ

Είσαι κι εσύ ένας από μας
κάπως αμήχανα κοιτάς αυτή τη σφαίρα
Είσαι κι εσύ ένας από αυτούς
τους κάπως φυσιολογικούς, τους παραπέρα

Κάτω απ’ το πάπλωμα βουβός,
με την ζωή παίζεις κρυφτό άλλη μια μέρα- άλλη μια νύχτα να περάσουνε
Στενεύει ο κόσμος ξαφνικά κι από τα μάτια τα υγρά θέλουν να τρέξουνε ποτάμια να ξεσπάσουνε

Άσε τα δάκρυα να κυλήσουν και την λύπη σου θα πιω
Για το κενό που μοιραζόμαστε να ξέρεις σ’ αγαπώ