δε θέλω τα χορτάρια να μας καιν' τα γόνατα
δε θέλω τα λουλούδια να μας καιν' τα χέρια
δε θέλω τα τραγούδια να μας καιν' τα στόματα
δε θέλω οι οθόνες να μας καιν' τα μάτια

θέλω να βγαίνει ο ήλιος, φως να μπαίνει απ' τις ρωγμές
να πνίγουμε τον πόνο που όλο προσκυνάει το χτες
να σπάσουν οι βιτρίνες που φυλάν τα σώματα
και να τολμώ ό,τι θέλω, όχι το 'πα, μα δεν το 'κανα

δε θέλω οι κανόνες να μας τρων' τα όνειρα
δε θέλω τα ρολόγια να μας τρων' τα χρόνια
δε θέλω οι αντιθέσεις να μας τρων' τα όμοια
δε θέλω οι χειμώνες να μας τρων' τα βράδια