Πως τολμάς, στο τηλέφωνο με παίρνεις,
μου μιλάς σ’ αδιέξοδο με φέρνεις.
Ξαφνικά, ξαφνικά τι σημαίνουν όλα αυτά
δεν μπορείς τελικά να ‘ρθεις δίπλα μου ξανά.

Ξεχνάς τόσα λάθη παλιά που πονάνε
ξεχνάς τόσες νύχτες γεμάτες κενό.
Ξεχνάς πόσοι άντρες με πράξεις μιλάνε
πως δεν θέλω στο ψέμα να ζω.

Μου ζητάς να πιστέψω την καρδιά σου,
με ρωτάς πως αντέχω μακριά σου.
Και μου λες και μου λες να ξεχάσω πια το χθες
πως μπορείς και το λες και δεν νιώθεις ενοχές.

Ξεχνάς τόσα λάθη παλιά που πονάνε
ξεχνάς τόσες νύχτες γεμάτες κενό.
Ξεχνάς πόσοι άντρες με πράξεις μιλάνε
πως δεν θέλω στο ψέμα να ζω.