Τι σου χρωστάω , να στο δώσω να τελειώνουμε
τι σου ζητάω , που να μη μου το χρωστάς,
Είναι τα βράδια , πάντα που μαλώνουμε,
Και ύστερα η μέρα που συγγνώμες μου ζητάς.

Είναι τα χρόνια που περάσανε και φύγανε
Είναι οι φουρτούνες σου που βρέξαν τα πανιά
Είναι οι λέξεις που εν ́ άγνοια στου ξεφύγανε
Και εμείς που κάνουμε ακόμα σαν παιδιά.

Φταίει που πάντοτε σου έλεγα αλήθεια
Και εσύ που δεν καταλαβαίνεις τι ζητώ
Φταίει που χάνεσαι συχνά στα παραμύθια
Και εγώ που δύναμη δεν έχω να σε βρώ

Τι σου χρωστάω να στο δώσω να τελειώνουμε
Τι σου ζητάω που να μη μου το χρωστάς
Είναι τα λόγια μου που πάντα σε σκλαβώνουνε
Είναι η σιωπή που κρύβει η κάθε σου ματιά

Είναι ο καιρός να κάνω και εγώ λάθη
μα πάντα θέλω την αλήθεια να σου πω
Λες πως εκμηδενίστηκαν όλα τα πάθη μα κάθε τρεις και λίγο ,
θέλω να σε δω

Ζητάς από όλους σαν παιδί να σ ́ αγαπάνε
και εγώ θεός δεν ήμουνα να σου αρνηθώ
Είναι στο τέλος που τα θαύματα ζητάμε
θεός δεν είμαι μια ζωή να συγχωρώ

Τι σου ζητάω θεε μου
Τι σου χρωσταω πες μου