Πόσο βαρύναν πάνω μου οι φωνές
οι αναιδείς ματιές του κόσμου και τα έργα
κι όσα ποτέ δεν ήρθαν κι ας καρτέραγα
κι όσα αγάπησα πολύ μα λιγοστέψαν.
Πάλι στου δρόμου τα μισά με το τραγούδι μου
στα χείλη μου μισό λησμονημένο
στέκομαι να κοιτώ τα χρώματα που σκόρπισε
στα σύννεφα ο ήλιος πριν μισέψει.
`