Βαθιά βυθίζονταν τα δάχτυλα στη σάρκα σου
χάραζαν νέα μονοπάτια στον πηλό σου
μ`αφράτο χώμα και νερό, μ` αγάπη σ` έπλαθα
όμορφη να `σαι όσο καμιά και μες στο φως σου
να μένει η Άνοιξη εδώ, πάντα να παίζουνε
με τιτιβίσματα τρελά τα χελιδόνια
μες στ` ανοιχτά λιβάδια καταγάλανα
όνειρα-σύννεφα απαλά να ταξιδεύουν.
Ω, δείτε τώρα, δείτε όλοι την αγάπη μου
με τα γυμνά της πόδια στη βροχούλα
πώς χορεύει
πώς μου υφαίνει τραγουδάκια, πώς κεντά
με τα χεράκια τα λευκά της παραμύθια.