Κυριακή δεύτερη του άπιστου
απλώνει η Μάρθα το καλό τραπεζομάντηλο
λευκό και κεντητό
Στην μέση του τοποθετεί λουλούδια
Ύστερα ανάβει λύχνους στην σειρά
Του δείπνου ο απόδειπνος αρχιζει

Όλοι το ξέρουμε τις Κυριακές
λωρίδες κόβουνε οι άνθρωποι τα μάτια
Στον πολυέλαιο τα κρεμούν
Αχνίζουν στο τραπέζι χυλοπίτες
Το τώρα τούς απασχολεί
Ύστερα αστειεύονται για το μετά χορτάτοι
όταν απόθεμα δεν θα ‘χουν τίποτα ζεστό
όλο και κάτι θα βρεθεί
κάτω απ’ το φως ανάποδα
ν’ αχνίζει

και συνεχίζουνε να μπήγουν τα πιρούνια.