Με την ψυχή στο στόμα
Χωρίς ποτέ σου να τη δεις
Μερόνυχτα παραπανίσια
σύρτα-φέρτα

Κάπως αργά το καταλάβαμε
Πως ήταν πρόγνωση Καιρού
Να μην εξελιχθούμε σε Θεούς
πριν γίνουμε άνθρωποι

Γι ΄ αυτό
και τίποτα
Το αναστημένο
στον Αόριστο

Γι ΄ αυτό
και το Μηδέν
ο πιο σπουδαίος
αριθμός

Στην έλλειψή του

κλαίμε