Τ’ αγέρι κλαίει απόψε στα κλαδιά
στον δρόμο έχει μείνει μια καρδιά
σ’ αναζητά κι αφήνει ένα δάκρυ
μήπως το βρεις και ρθεις από τα μάκρη.

Ρ
Σκοτείνιασε κι ερήμωσε ξανά η γειτονιά
κι απόμεινε το όνειρο στην κρύα την γωνιά.
Κι απόμεινε το όνειρο στην κρύα την γωνιά
σκοτείνιασε κι ερήμωσε ξανά η γειτονιά.

Το κάθε σου τραγούδι νοσταλγεί
τ’ απόβραδο που πήγες σ’ άλλη γη,
και σιωπηλά τις νύχτες κατεβαίνει
στην άκρη του γιαλού και σε προσμένει.

Ρ
Σκοτείνιασε κι ερήμωσε ξανά η γειτονιά
κι απόμεινε το όνειρο στην κρύα την γωνιά.
Κι απόμεινε το όνειρο στην κρύα την γωνιά
σκοτείνιασε κι ερήμωσε ξανά η γειτονιά.