Ο εργάτης, ο καημένος
μέρα νύχτα κουρασμένος,
σαν τον είλωτα δουλεύει
με την φτώχεια του παλεύει.

Σαν πηγαίνει στη δουλειά του
δίνει θάρρος στην καρδιά του,
ώσπου να τον ξεκουράσουν
κάποια μέρα τα παιδιά του.

Αγωνίζεται μονάχος
κι όμως στέκεται σαν βράχος,
βγάζει με τον ίδρωτα του
το ψωμί της φαμελιάς του.

Σαν πηγαίνει στη δουλειά του
δίνει θάρρος στην καρδιά του,
ώσπου να τον ξεκουράσουν
κάποια μέρα τα παιδιά του.