Κάτι σαν τάμα.
Στο χρωστούσα,
σε γυμνό αιώνα
απόγνωσης φυλαγμένο.
Τριγυρνώ και περιφέρομαι
μόνιμα στην ζωή σου
κι ας έχω κάνει
του κόσμου τα ταξίδια.
Δραπέτευσα από όλες τις φυλακές.
Ήρθα αργά μα φόρεσα τα ίδια ρούχα
για να με καταλάβεις.
Γέννηση και αφετηρία
των προγόνων μου το χώμα.
Και να που σε αγκαλιάζω!
Εφήμερος πρόσφυγας, μετανάστης
όταν ο πόθος γίνεται γιορτή.