Όσο μαθαίνω τη ζωή
τόσο δεν τη γνωρίζω
βγαίνω στο δρόμο το πρωί
κι αδιάβαστος γυρίζω

όσο μαθαίνω τους θεούς
πιστεύω στους ανθρώπους
που θέλουν δυνατούς καημούς
και θάνατο δικό τους

Όσο μαθαίνω τη ζωή
Όποτε μπλέκω χάνω
Μου ρίχνει ο έρωτα ποινή
Κι εγώ την επαυξάνω

Κι αν έμαθα αλφάβητο και πατριδογνωσία
Την κοπανούσα στ’ όνειρο και έπαιρνα απουσία
Κι αν έμαθα προπαίδεια και μαθηματικά
Ούτε τη βάση έπιανα στα αισθηματικά