Το τραίνο παίρνω με καημό
και φεύγω για τα ξένα,
είναι ο κόσμος άδικος
μανούλα μου για μένα.

Αυτούς που με αδίκησαν
και μ’ έχουν φαρμακώσει
συγχώρα τους μανούλα μου
κι ας μ’ έχουνε πληγώσει.

Τώρα που είμαι μόνος μου
στου χωρισμού το τραίνο,
μανούλα μου το δάκρυ σου
αχ, για φυλαχτό μου παίρνω.

Αυτούς που με αδίκησαν
και μ’ έχουν φαρμακώσει
συγχώρα τους μανούλα μου
κι ας μ’ έχουνε πληγώσει.