Τα πρωινά σηκώνομαι νωρίς,
θαρρώ με ξυπνά η ηλικία,
η συνήθεια να ακούσω ειδήσεις
για το ποιο δόλωμα θα ρίξουν στα ψάρια.
Θυμώνω και λέω λέξεις αγοραίες
που αφορούν τον πλειστηριασμό των ευχών μου.
Δεν θέλω να πεταχτούν στα σκουπίδια,
θυμώνω που θα συνθλιβούν,
μπορώ να το κάνω με επιτυχία και μονάχη μου.
Ξυπνάω νωρίς και τσαλακώνω τα πρόσωπα
των παροικούντων στην εξουσία.
Στις λέξεις δεν δίνω σημασία,
χρόνια πολλά πιστεύω πως είναι πανανθρώπινες,
δεν μπορεί να αρπάξει κανείς τις δονήσεις
που έρχονται από τα έγκατα της ψυχής μου.
Έτσι περιστρέφομαι γύρω απ’ την κερδοσκοπία
των άλλων
και αργοπορώ να δοθώ στις επιθυμίες μου.