Ο ήρωας δεν μιλά πολύ,

γεμίζει το στομάχι με εμπειρίες της ζήσης του.

Φυτεύει λουλούδια για τις μελλοντικές γενεές,

κρεμά τα ρούχα του δίπλα σε λογαριασμούς. […]

Πάει στο ψαράδικο κι αγοράζει μαρίδες.

Ο πατέρας του ήταν οποιοδήποτε,

η μάνα του μαγείρευε τις Κυριακές κοκκινιστό.

Η καθημερινότητα τον καταπίνει,

βγαίνει στη βεράντα με θέα ώς το επόμενο τετράγωνο,

βλέπει μακριά σε μέρη που δεν πήγε,

αγαπά τα ταπεινά γονατίσματα. […