Σε μια σοφίτα στου σπιτιού μου την ταράτσα
περνώ τις μέρες και τα βράδια πληκτικά
εκεί λοιπόν με το Θεό φάτσα με φάτσα
τα συζητάμε πολύ τακτικά
και του μιλάω για την ανθρώπινη τη ράτσα
που έχει φερθεί και στο παιδί του εχθρικά

Είναι Θεέ μου, είναι Θεέ μου, είναι Θεέ μου
τα προβλήματα του κόσμου σου πολλά
όμως Θεέ μου δεν τα βλέπεις, όμως Θεέ μου
γιατί αυτά είναι χαμηλά και συ ψηλά

Γιατί να λείπει το χαμόγελο απ' τα χείλη
γιατί να βρίσκει πάντα δίκιο ο δυνατός
γιατί δεν γίνονται οι εχθροί μας όλοι φίλοι
και ο Θεός μ' ακούει σκυφτός
δεν είναι άνθρωπος για να με ξαποστείλει
όταν του λέω πολλές φορές πως φταίει αυτός

Είναι Θεέ μου, είναι Θεέ μου, είναι Θεέ μου
τα προβλήματα του κόσμου σου πολλά
όμως Θεέ μου δεν τα βλέπεις, όμως Θεέ μου
γιατί αυτά είναι χαμηλά και συ ψηλά