Τις είχε περιφρονημένες.

Βλάσταιναν από σπόρους που σκορπούσε

ο αγέρας.

Βλάσταιναν στην αυλή μα και στην αλάνα

πίσω από το σπίτι.

Πέταγαν βλαστό, θυμάται

στο μπόι ενός ανθρώπου!



Μέσα «εις τον λάλλαρον»*,

άνθιζαν όλες.

Γέμιζε η έξω αυλή, γέμιζε η γειτονιά

ο τόπος μ΄ όλα τα χρώματα!

Τώρα τις βλέπει ανάμεσα σε γεράνια

γιασεμιά πολύχρωμα

και ροδοδάφνες.

Στ΄ άνθια τους,

επικάθονται κι αποχωρούν,

δυο δυο και τρεις και τέσσερις

εργατικές οι μέλισσες



Όσο κι αν τις είχε περιφρονημένες

τώρα τις χαίρεται

Χάρμα είναι οφθαλμών και κάλλος.



Απρόσκλητες εδώ στο χωριό του

φύονται ανθόκηπος

σ΄ όλους σχεδόν τους δρόμους

μα και τους παράδρομους

κι έξω από ξωπόρτια.



Κι αυτονού

του θυμίζουν έναν άλλο

εντός του ανθόκηπο

που όντας οκνός

τον άφησε να φθίνει.