Παρόλες τις εκκλήσεις

Από το ψυχρό και πάντα κυνικό Λονδίνο

παγερή ταξίδεψε η απόφαση

στη νήσο.

Επικείμενο άγγελμα θανάτου.



Και εσπευσμένως ο παπά – Αντώνης,

ο ιερέας των φυλακών, εκλήθη.

Στον ώμο είχε βαρύ σταυρό, ο δυστυχής,

να φέρει

μα και στα σπλάχνα είχε πόνο

να τον τρυπά, μαχαίρι.



«Σώμα και αίμα Χριστού του Θεού

μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού Ανδρέας

Σώμα και αίμα ο Χαρίλαος»

«Σώμα και αίμα ο Ιάκωβος»



«Μητέρα, σου γράφω.

Μην κλαίς. Εντός ολίγου θα ευρίσκομαι ανάμεσα σε αγγέλους»

Και στην οδό του μαρτυρίου

βηματισμός λες εθελούσιος των αθανάτων

και χαρά

τα τραγούδια και οι ύμνοι

των τριών μελλοθανάτων.

Στα άλλα κελιά, των υπολοίπων τα κελιά

ξεσηκωμός και χαλασμός πολύς.

«Κουράγιο, παιδιά»

«Στο καλό, παιδιά»

Για τους μελλοθανάτους

όμοιος με Μυστικό υπήρξε απόψε ο Δείπνος.

Και πού να δεήσει να πάρει άνθρωπο γνωστικό

τη νύχτα εκείνη

σε Κύπρο, στην Ελλάδα, στην υφήλιο ο ύπνος!

Στο μεσονύχτι πανέτοιμος, ήταν ο δήμιος.

Σχοινί,

καταπακτή ανοιχτή και θάνατος!

«Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός

ότε κατήλθες προς τον θάνατον

Ζωή η Αθάνατος».