Μιλώντας με ευχές
παραλείποντας πεζοδρόμια
και αδέσποτους ίσκιους
ψάχνοντας για φαγητό.
Αυγά ζωής οι πόνοι
δυναμωμένοι στη μνήμη
χωρίς περιορισμούς.
Οξείς και πρόθυμοι, καταβροχθίζοντας
τ’ απομεινάρια μιας ορμής.
Μέσα στο ποίημα, μου φωνάζεις,
μέσα στις λέξεις, εκεί να κάνεις
όλες τις μελλοντικές σου εγχειρίσεις