Τι όμορφος που ήτανε ο κόσμος
τότε που είμαστε παιδιά μικρά,
τα πιο ωραία χρόνια μας
φεύγουν πάντα απ’ τη ζωή μας βιαστικά.

Μια φορά τότε που ήμουνα παιδί
όλο χαρά έτρεχα ο ήλιος να με βρει,
τώρα πια αλλάξανε οι εποχές
τώρα πια πέρασε κι έφυγε το χθες.

Η ζωή, έχει αλλάξει η ζωή
κι όταν πονάς εκείνη αδιαφορεί,
πιο παλιά ήτανε διαφορετικά
τα βλέπαμε πιο όμορφα, πιο ρομαντικά.

Τι όμορφος που ήτανε ο κόσμος
τότε που είμαστε παιδιά μικρά,
τα πιο ωραία χρόνια μας
φεύγουν πάντα απ’ τη ζωή μας βιαστικά.

Στα χρόνια αυτά όλοι μιλάμε για λεφτά
και δυστυχώς όλα τα άλλα είναι μετά,
ο διπλανός δεν ξέρει από που κρατάς
κι όταν σε δει τι κάνεις ούτε που ρωτά.

Το πρωί, το σπίτι αδειάζει από το πρωί
και η γιαγιά κάθεται και μελαγχολεί,
τα παιδιά δεν τρέχουνε στις γειτονιές
δεν παίζουν πια κρυφτό στις μάντρες, στις γωνιές.

Τι όμορφος που ήτανε ο κόσμος
τότε που είμαστε παιδιά μικρά,
τα πιο ωραία χρόνια μας
φεύγουν πάντα απ’ τη ζωή μας βιαστικά.