Ψυχή μου, στον φόβο δε βγήκες
χωρίς πινακίδες μονάχη
ζητιάνα γι’ αυτά που χρωστάς
δεν έγινες σβούρα να τρέχεις
τον χρόνο που μέτρησες λάθος

κι αν μπήκε στα μάτια μελάνη
καρφί σκουριασμένο ο πόνος
δεν είναι ο αγώνας που τέλειωσε

παράταση πήρε, χωρίς νικητή.

έξοδος

Σε κάθε λίθινη του τέλους εποχή
ανακαλύπτω μια φωτιά στα σωθικά μου.