Μην με ταράζετε, του έγραφε, για να επαναβεβαιώσετε
την κυριαρχία σας πάνω μου. Είμαι ένα μετόχι που
το πάτησαν οι αυθεντίες του πατέρα, του αδελφού, του
εργοδότη, του κυβερνήτη. Σας παρέδωσα το πιο ατόφιο
κομμάτι μου, το λίγο το δικό μου κι εσείς ζωστήκατε
τα πυρομαχικά και το κάνατε πεδίο μάχης. Πηγαίνετε
τώρα με τη δίδυμη καραμπίνα σας για άλλα θηράματα,
το αίμα είναι πάντα το ίδιο αλλά ποτέ αρκετό. Εγώ θα
ζωστώ τη σιωπή των νεκρών έτσι λένε αυτοί που δεν
ξέρουν. Όποιος έχει πεθάνει μια φορά, ξέρει ότι στα
μνήματα μιλούν την άρρητη γλώσσα της αλήθειας.