Θα σου πω ένα παραμύθι
για ένα αγκάθι κι ένα βέλος
για μια αγάπη που είχε τύχη
κι όλο ξέφευγε απ’ το τέλος.

Θα σου πω μια ιστορία
για ένα φως που είχε σκιά του
μια παράξενη απορία
πώς λαβώθηκε η καρδιά του.

Θα σου πω κι ένα τραγούδι
για του φεγγαριού το δάκρυ
που όλο γλίστραγε σαν χνούδι
στου καλοκαιριού την άκρη.

Κι έτσι ο ύπνος θα μας πάρει
το ίδιο όνειρο να δούμε
αγκαλιά να κοιμηθούμε
με του έρωτα τη χάρη.

Τ’ άλογό μου το ανταλλάσσω
και τα φτερωτά μου πλοία
την καρδιά σου να μη χάσω
που έδωσε στο χρόνο αξία
που έδωσε στη νύχτα αξία.