Οι τελευταίες στέγες της πόλης χάθηκαν
παίρνοντας μαζί τους τα πρώτα δόντια των παιδιών
που τα πετούσαν πάνω τους με μιαν ευχή
τα επόμενα δόντια τους να ριζώσουν
δυνατά σαν σπίτια

Σε αυτήν την πόλη
οι τελευταίες στέγες χάθηκαν άδικα
μαζί με των παιδιών τα πρώτα δόντια
μαζί με των παιδιών τις ευχές εκείνες

Υψώθηκαν κτίρια ψηλά και άχαρα
χωρίς την υποψία στέγης καμιάς
κι απόμειναν τα αστικά τοπία ψυχής
να χάσκουν σαν στόματα μικρών παιδιών
αιώνια ξεδοντιασμένα