Με τις λιακάδες έρχεται
η μνήμη
και πρέπει να κατηφορίσω.
Να ακούσω τα παράπονα
για τις ολονύχτιες αταξίες σου.
Ανάμεσα στους σταυρούς
και τα χαμομήλια.

Ίσως και να μην κατέβω.
Ίσως ανοίξω το παράθυρο.

θα σου φωνάξω.

Μα είμαι μακριά
για τέτοια γυμνάσματα.

Ανοίγω το παράθυρο.
Σου ρίχνω το βυσσινί μαντήλι.
Χαμογελάς.
Πολύ σου άρεσε το βυσσινί μαντήλι.
Σχεδόν τώρα σε φτάνω.