Μια νύξη από νόημα με γυροφέρνει
ο νους μου αντιστέκεται
Η στιγμή μου ξεγλιστράει
Η αναγέννηση δεν έρχεται
Κάτω από το στέρνο μου βαθύ πηγάδι

Ξεκινώ τότε να σκάβω
ν’ ανοίξω τρύπα ν’ αποδράσω
από τη φυλακή μου
Γρανιτένια πετρώματα συναντώ
κι αρχίζω να ονειρεύομαι
όπως στο παραμύθι
ν’ ανοίξει με λόγια μαγικά η θύρα
που με έχει παγιδεύσει