Οι ιστορίες μου πλέκουν στεφάνι
πάνω από την πόλη
κι αυτό κατρακυλά στους λόφους της
τα φύλλα του σκορπίζουν
στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα
προσφέρουν το άρωμά τους στους ανθρώπους
περιμένουν να καούν από τη ζέστη
ν’ απλώσουν τη στάχτη τους ολόγυρα
να πανηγυρίσουν έτσι το θέρος που πλησιάζει
να καρφωθούν στα μαλλιά σαν

απομεινάρια μιας εκστατικής παλινδρόμησης
προς τα παιδικά μου χρόνια