Το περιβάλλον συνηθισμένο
και ζητώ να αποδράσω
μεσ’ απ’ τα κλαδιά του δέντρου
που σκιάζει τη θέα μου
να βρω διέξοδο προς τα πάνω
ν’ ανοίξει δ ουρανός να με δεχθεί
λευκό σύννεφο να πλανηθώ στα πλάτη του
να στείλω τα μηνύματά μου από ψηλά
σ’ όσους στρέψουν το βλέμμα προς εμένα

να μυηθώ στα ουράνια χρώματα
το δάκρυ μου βροχή να πέσει στο έδαφος
το χώμα να ποτίσει
αυτή η περιπλάνηση στους αιθέρες
να μου δώσει νέα εποπτεία του κόσμου
πιο σοφή απέναντι στα ταλανίσματά του
κι απέναντι στο δικό μου σκαμπανέβασμα