ΤΑναμαλλιασμένα όνειρα
πικρή χλόη

Το τοπίο ξυπνάει μέσα της την
που συνταράζει και τη φύση
δένει με τους παλμούς της

Σκόρπια λόγια
τρελλή βουνοκορφή
που της τρυπάει τα μάτια
Τα βήματά της μέσα έξω

Αναπολεί κι έρχεται ο ήλιος
να κάψει τέλος το κελί της

Σβήνει παλινδρομεί
χτυπημένη από ψηλό κύμα
το αναμμένο κάρβουνο η ψυχή της