Το βλέμμα θόλωσε
Τα βλέφαρα σφάλισαν

Ένα πουλί πέταξε
π ορίζοντα κλειστό

Μικρό έντομο ανηφόρισε
προς την ομίχλη

Κρυφή σπίθα από τον πόνο μου
άναψε το καντήλι προσευχής

Ανασηκώθηκε κουρνιαχτός
από τα βήματα της περιπλάνησής μου

Η ανάσα κράτησε
μέσα της την αναμονή
και γέμισε με άνθη του χειμώνα
την παγωμένη αυλή

Η ώρα πέτρωσε
Τίποτε πια δεν κινείται γύρω

θα έρθει επί τέλους η ώρα της συνάντησης
να σβήσει μια στιγμή την αγωνία μου;