Αγάπη ουράνια Πνοή,
πύρινες γλώσσες της φωτιάς,
του αγαθού είσαι πηγή,
στου θείου την βαθιά σιγή,
κι έγινε μέγας ποταμός,
των θησαυρών ο χορηγός.

Παράκλητε και Βασιλιά,
εσύ του απείρου η αγκαλιά,
στον κόσμο αυτό τον μάταιο,
λίγοι θα σε γνωρίσουν,
μα εκείνοι που σε γνώρισαν,
ποτέ δεν θα σ᾿ αφήσουν.

Ω θείε Παρηγορητή, έλα,
πανσόφους να μας κάνεις,
εμάς που ψάχνουμε στην Γη,
μ᾿ αγάπη εσύ να μας ζεστάνεις.

Εμάς που ψάχνουμε στην Γη,
μ᾿ αγάπη εσύ να μας ζεστάνεις.