Κριτή των Βασιλέων Βασιλιά,
το αμήν στο πέρασμα των χρόνων,
το φως που είναι έξω απ’ την σπηλιά,
το άλφα και ωμέγα των αιώνων.

Η δόξα σου είναι έρως και λατρεία,
το βλέμμα σου έχει πόνο και χαρά,
της λύπης μου την κάθε τρικυμία,
στης δόξας σου αφήνω, τα φτερά.

Στη Γη είμαι πεσμένη και ζητώ,
το φως σου το αρχέγονο που είχα,
και μετά δόξης σε είδα, στον σταυρό,
ζωή να μου χαρίζεις που δεν είχα.

Ακατάληπτε, απερίγραπτε,
που αβύσσους επιβλέπεις,
έλα να μας βρεις,
ακατάληπτε την καρδιά μας
τώρα βλέπεις.