Κατ’ αρχήν αφαιρώ το περίβλημα.
Ακολούθως, πτερύγια
ουρά και κεφάλι.
Επιπλέον υπολείμματα σπλάχνων
περιττά λίπη
και κάτι ενδιάμεσα κόκαλα
“κίνδυνος-θάνατος” για το στομάχι.
Στο τέλος μένει η ραχοκοκαλιά
που καταλήγει μετά της φύρας
στον πλησιέστερο κάδο απορριμμάτων.

Λυπάμαι μόνο τις αδέσποτες γάτες
όταν (απο)συνθέτω ένα ποίημα.