Στα σκαμνάκια προσευχής η ισορροπία είναι εύθραυστη

Η στόφα τους είναι τριμμένη

Αποκαλύπτοντας έναν πνεύμονα από καρφιά

Δίπλα,το κρεβάτι θάλαμος προσεδαφίσεως

Μια δυστοπία αναγκαία

Ώστε το σώμα να εισπνεύσει την ανάπαυση

Μες στο το βαμβάκινο ασυνείδητο κουκούλι

Στο παραπλήσιο τραπεζάκι η αγυρτεία ρόδων

Κομμένων από την δεξιά πλευρά του κήπου

Μαζί με μια μαρμάρινη Μαντόνα χωρίς μάτια

Η Καινή, Βίοι Αγίων αλφαβητικά, η αγαπημένη Σουλπικία

κι ένα ποτήρι ανθόνερο.

Ροζάρια παντού κυρίως στα δόντια

Και βαλεριάνα υπογλώσσια. Ωστόσο

Η υπνική κατάσταση δεν έρχεται

Αντ’ αυτού καίει το μηνίγγι στην διάσειση των πεπραγμένων

Γιατί κοιτώντας πίσω ξέρει

Πως τα σκυλιά που αλυχτούν

Είναι οι πράξεις της που τη στοιχειώνουν.