Μάκης Καλαΐτζής:
Συγγνώμη φίλε, κατάλαβέ με,
που σου την έκλεψα συγχώρεσέ με.
Σοφία Βορινού:
Δε φταίω εγώ σε κάτι ωραίο,
που ’ρθε το τέλος ήταν μοιραίο.
Καρράς:
Αγαπηθείτε κι άστε με εμένα,
εγώ θα σβήσω στα περασμένα.

Ρεφρέν (μαζί):
Ξεψύχησε μια αγάπη, γεννήθηκε μια άλλη,
μα κάποιος κλαίει κάπου μονάχος.
Δεν κλαίει της γυναίκας την ψεύτικη αγάπη,
του άνδρα τη φιλία δυστυχώς.

Μάκης Καλαΐτζής:
Συγγνώμη φίλε, για ένα πάθος,
που τη φιλία μας έκανα λάθος.
Σοφία Βορινού:
Δε φταίω εγώ σε κάτι ωραίο,
που ’ρθε το τέλος ήταν μοιραίο.
Καρράς:
Εντάξει φίλε, μα πες μου μόνο,
πώς σβήνουνε ανδρίκιο πόνο.

Ρεφρέν (μαζί):
Ξεψύχησε μια αγάπη, γεννήθηκε μια άλλη,
μα κάποιος κλαίει κάπου μονάχος.
Δεν κλαίει της γυναίκας την ψεύτικη αγάπη,
του άνδρα τη φιλία δυστυχώς.