Η Άνοιξη αιματοκύλησε
φέτος τις φλέβες μου
–δεν ξέρω γιατί–
ο χρόνος έγινε γόνιμο περβάζι
για να ακουμπήσω τις ρίζες μου
χωρίς παραφυάδες και περιττά παράσιτα
αυτή τη φορά∙
κι εκεί που στέγνωσε το αίμα
φύτεψα μπουκαμβίλιες
πολλές μπουκαμβίλιες
για να πνίξω τις κραυγές
στο μεθυστικό άρωμά τους.
Ανάσταση, βλέπεις...