Δε γνωρίζω τι σου έχουνε τάξει,
κι εμένα μ’ έχεις παραπετάξει,
σε μιαν άκρη μ’ έχεις ξεγραμμένο,
κι έχω αρχίσει πια να καταλαβαίνω,
Πως μάταια, πως μάταια,

Υποφέρω για μας,
πολεμάω για μας,
μα εσύ είσαι πια κάποιου άλλου,
δίνω μάχη για μας,
μα εσύ με πουλάς,
για τη σκάρτη καρδιά κάποιου άλλου,

Δε γνωρίζω τι μπορεί να συμβαίνει,
και σε βρίσκω πλέον τόσο αλλαγμένη,
άλλον άνθρωπο σε έχουνε κάνει,
αυτή που ήξερα έχει πεθάνει,
Και μάταια, και μάταια,

Υποφέρω για μας,
πολεμάω για μας,
μα εσύ είσαι πια κάποιου άλλου,
δίνω μάχη για μας,
μα εσύ με πουλάς,
για τη σκάρτη καρδιά κάποιου άλλου,

Υποφέρω για μας,
πολεμάω για μας,
μα εσύ είσαι πια κάποιου άλλου,
δίνω μάχη για μας,
μα εσύ με πουλάς,
για τη σκάρτη καρδιά κάποιου άλλου,
για τη σκάρτη καρδιά κάποιου άλλου.