Χαράματα πάλι την πόρτα κτυπάς
με δάκρυα τώρα συγγνώμη ζητάς
πριν πάρεις απόφαση πίσω να ‘ρθείς
έπρεπε πρώτα καλά να σκεφτείς
πως δε χωράνε σε αυτή τη φωλιά
τα προδομένα δικά σου φιλιά

Τώρα ψάχνω να βρω κουράγιο
να ξεχάσω τα παλιά
έχω γίνει σωστό ναυάγιο
φύγε, φύγε δε σε θέλω πια

Χαράματα πάλι γιατί με ξυπνάς
με κλάματα τώρα αγάπη ζητάς
μην ψάχνεις να βρεις
μες τη στάχτη φωτιά
έχει παγώσει η δική μου η καρδιά
και δε χωράνε σε αυτή τη φωλιά
τα προδομένα δικά σου φιλιά

Τώρα ψάχνω να βρω κουράγιο
να ξεχάσω τα παλιά
έχω γίνει σωστό ναυάγιο
φύγε, φύγε δε σε θέλω πια